Wierzyć, kiedy wszystkie środki zawiodą, jest niezmiernie miłe Bogu. Jezus powiedział do Tomasza: „uwierzyłeś, ponieważ mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.” (J 20:29).
Błogosławieni ci, którzy wierzą, gdy nie widać odpowiedzi na modlitwę — którzy ufają poza nadzieję, gdy zawiodły wszelkie środki.
Gdy ktoś dotarł do miejsca beznadziejności – kresu nadziei – końca wszelkich środków. Gdy ukochanej osobie grozi śmierć, a lekarze nie dają nadziei. Śmierć wydaje się nieunikniona. Nadzieja odeszła. Cud, o który się modliliśmy, nie wydarzył się.
